ตอนที่ 2
ก้อนกลับมาถึงบ้าน ทับทิมถามว่าเป็นอย่างไรบ้างได้ยินเสียงปืนยิงไปหลายนัด ก้อนคุยว่ามันมือไปหน่อยถ้าเป็นเวลาแจ้งๆ งานนี้มีเผาแบบไม่ต้องสวดแหงๆ ถูกเพชรขัดคอว่าเห็นพ่อยิงปืนทีไรก็หลับตาปี๋ทุกที
"ข้าไม่อยากให้มันมาตายคาบ้านข้าโว้ย อัปมงคล ข้าก็เลยยิงขู่ๆ มันไปยังงั้นเอง" ก้อนงึมงำแต่ยังทำขึงขัง ทำเอาทองกวาวกับบุปผาแอบขำกัน
ทับทิมเอ็ดสองสาว ย้ำว่าบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามคบค้ากับคล้าว บุปผาชี้แจงว่าคล้าวไม่ได้มา ก้อนโทษว่าแว่นนั่นแหละตัวดี ดุบุปผาว่าเห็นตนเป็นหัวหลักหัวตอรึไงคำสั่งตนถึงไม่มีความหมาย
"ลุงสั่งแต่ว่าห้ามไปหาพี่คล้าว พี่แว่นนี่จ๊ะ"
บุปผาแย้ง ทำเอาทั้งก้อนและทับทิมฉุนกึกหาว่าเถียง ทับทิมบ่นว่าถ้ารู้ถึงไหนก็อายถึงนั่น จะทำอะไรก็ให้เห็นแก่หน้ากันบ้าง อย่าให้เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นอีก สองสาวรับคำพร้อมกัน
เกิดเรื่องอึกทึก เสียงปืนดังหลายนัด แต่หมึกที่นอนขวางประตูห้องทองกวาวกับบุปผาก็ยังนอนกรนครอกๆ จนก้อนไปกระทุ้งจึงสะดุ้งตื่นลุกขึ้นมาถามว่าไฟไหม้หรือ ก้อนสบถอย่างสุดเซ็ง...
"กูจะบ้าตาย"
ooooooo
สายใจช่วยคล้าวเต็มที่ ไปสืบมาได้ว่าคู่ชกของคล้าวคืนนี้มีแต่มวยอ่อนๆ ยังไงคล้าวก็ต้องชนะ แต่คอนก็ยังห่วงไม่อยากให้คล้าวต้องเจ็บตัว ถ้าเราไปขอร้องจอมดีๆ เขาก็อาจยอมผ่อนผันให้
"แม่...หนูว่าหนูรู้นิสัยใจคออาจอมแกดี อะไรที่แกเป็นฝ่ายได้แกไม่มีวันยอมเป็นฝ่ายเสียเปรียบหรอกจ้ะแม่ แม่ไม่ต้องห่วงหนูหรอก ยังไงคืนนี้หนูก็ต้องหาเงินให้ได้สักก้อนจ้ะ"
สายใจก็ให้กำลังใจคอนว่าไม่ต้องห่วงตนเชื่อว่าคล้าว ต้องชนะ ตนจะไปเชียร์ติดขอบเวทีอีกทั้งยังทำไข่ลวกมาให้คล้าว บำรุงกำลังด้วยจะได้มีแรง พลางเอาไข่ลวกให้ คล้าวขอบใจรับไปกินจนสายใจยิ้มปลื้ม แต่คอน
ก็ยังไม่หายกังวลอยู่ดี
ส่วนจอมพอรู้จากเจิดว่าชาวบ้านเล่นข้างคล้าวกันทั้งนั้นก็หัวเราะชอบใจบอกว่า
"ถ้ามันชนะมันก็เก่งเกินคนแล้วละโว้ยไอ้เจิด ที่ข้าหัวเราะเนี่ยข้าสมเพชไอ้คล้าวมันต่างหาก เอ็งคิดดูสิโว้ย มันดิ้นรนหาเงินเลือดตาแทบกระเด็นจะเอามาจ่ายดอกข้า ถึงมันชกชนะได้เงินรางวัลจากข้าสุดท้ายมันก็ต้อง
เอาเงินนั้นมาคืนให้ข้าอยู่ดี ยังงี้เอ็งว่ามันโง่หรือฉลาดกันล่ะวะไอ้เจิด"
แต่พูดไปพูดมา จอมก็บอกเจิดว่า "แต่ตอนนี้ข้าไม่อยากได้เงินของมันแล้ว ข้าอยากได้นาของมันมากกว่า" พูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์กับลูกชาย
ooooooo
เพราะให้หมึกไปนอนขวางประตูห้องทองกวาวแล้วยังปีนหน้าต่างคุยกัน คืนนี้ก่อนออกไปเที่ยวงานวัดก้อนสั่งหมึกให้เอาไม้มาตอกขวางหน้าต่างไว้ทุกบาน
ก่อนไปเที่ยวงานวัด ทับทิมเอาแหวนมาใส่เกือบเต็มสิบนิ้ว ถามก้อนว่าดีไหม ก้อนบอกว่าอย่างเราใส่แค่นิ้วเดียวผู้คนก็ต้องยกมือไหว้กันเป็นฝักถั่วแล้ว ก่อนออกไปยังสั่งหมึกเฝ้าทองกวาวกับบุปผาให้ดี อย่าให้
คลาดสายตาเป็นอันขาด
พอก้อน ทับทิม และเพชรไปเที่ยว หมึกก็บอกทองกวาว กับบุปผาให้เข้าห้องทันที
สายใจกับดวงใจก็แต่งตัวสวยจะไปขายบัวลอยไข่หวานในงานวัด ก่อนออกไปเถียงกับมิ่งเล็กน้อยเรื่องพ่อเอาแต่กินเหล้า
หมู่น้อยมาถึงพอดีถามว่ามีอะไรจะให้ช่วยไหม สายใจเลยให้ช่วยเข็นรถขายบัวลอยไข่หวานไปว่าแล้วสายใจก็ชวนดวงใจเดินตัวเปล่าไปเลย
น้อยกุลีกุจอช่วยเต็มที่ มิ่งยักแย่ยักยันออกมาถามว่าชอบสายใจเข้าไปได้ยังไงไม้กระดานชัดๆ มิ่งบอกว่าถึงเป็นไม้กระดานก็กระดานไม้สักทอง มิ่งยอว่าจิตใจน้อยดีจริงๆตนอยากช่วยให้สมหวัง
อ่อยจนน้อยดีใจแล้วมิ่งรับปากช่วยเต็มที่แต่ตอนนี้ขอยืมสักสิบบาทก่อน น้อยใจดีให้ไปเลย 20 บาท มิ่งรีบรับหมับชมเปาะ
"คนดีๆอย่างเอ็ง ข้าอยากได้เป็นลูกเขยข้าจริงจริ๊ง..."
น้อยยิ้มหน้าบานเขินแล้วเขินอีก พลางรีบเข็นรถสาลี่ตามสายใจกับดวงใจไป
ooooooo
ก่อนที่คล้าวจะไปเปรียบมวย ก็ช่วยขนของและติดเตาให้คอนเตรียมขายข้าวเกรียบว่าวในงานวัดเสร็จแล้วขอพรแม่จึงรีบไปเปรียบมวย
แม้จะถูกจอมกับเจิดมาพูดกวนประสาทว่าท่าทางคล้าว จะโชคดี ถ้าคืนนี้ชนะเอารางวัลไปเลยสามร้อยแต่ถ้าแพ้ก็อย่าลืมว่าจะไม่ได้แม้แต่บาทเดียว พูดเป็นนัยก่อนไปว่า
"รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีก็แล้วกันโว้ย อะไรๆมันพร้อมจะเกิดขึ้นเสมอนะไอ้คล้าว"
ส่วนไข่ ตี๊กับแว่นช่วยกันให้กำลังใจคล้าว แว่นย้ำว่ายังไงก็ต้องโชว์ฟอร์มให้สมศักดิ์ศรีไว้ แล้วทั้งสามก็พากันเล่นดนตรีอย่างครึกครื้น
ใกล้เวลาชกแล้ว คล้าวถามแว่นว่าไม่เห็นทองกวาวเลยหรือ แว่นเชื่อว่ายังไงทองกวาวก็ต้องมา คล้าวพยักหน้ากวาดตามองไปรอบๆ
ooooooo
ทองกวาวกับบุปผาพยายามหาเหตุที่จะออกจากห้อง เอาขนมล่อก็แล้ว บอกว่าปวดท้องก็แล้ว หมึกก็ไม่เสียรู้สักที จนสุดท้ายเลยวางแผนให้บุปผาไปทำผีหลอก คราวนี้ได้ผลเพราะหมึกกลัวจนคลุมโปงนอนสั่นเป็น
เจ้าเข้า สองสาวเลยพากันหนีไปดูคล้าวชกมวยได้สำเร็จ
ที่เวทีมวย กรรมการประกาศนักมวยคู่เอกที่จะขึ้นชก ฝ่ายแดงคือ คล้าว ลูกหนองทรายขาว ส่วนฝ่ายน้ำเงินคือ จุ๋มจิ๋ม ศิษย์พ่อจอม มองไปเห็นไอ้แห้งคนหนึ่งมากดเชือกแต่คนที่จะชกคือจุ๋มจิ๋มรูปร่างราวกับยักษ์วัด
แจ้ง คล้าวมองอึ้งแต่ยังไม่ถอดใจ
ไข่ แว่น และตี๋มองตาค้าง ตี๋กระซิบบอกคล้าวว่าถ้าไม่ไหวก็ส่งสัญญาณตนจะโยนผ้าขาวลงไปกลางเวที
เสียงระฆังยกแรกดังขึ้น นักมวยทั้งคู่ปราดเข้าหากัน เพียงยกแรกคล้าวก็เจอหมัดจุ๋มจิ๋มเข้าไปเต็มหน้า ทุกคนตกใจโดยเฉพาะคอนที่มาดูลูกชายชกด้วยแทบลมจับ
ก้อน ทับทิม และเพชรมาถึงเวทีมวย พอรู้ว่าคล้าว ขึ้นชกก็หยุดดูแถมพนันถือข้างจุ๋มจิ๋ม
สายใจให้ดวงใจขายบัวลอยไข่หวานไปคนเดียวก่อนแล้วแวบมาให้กำลังใจคล้าวถึงข้างเวที
ปรากฏว่าคล้าวถูกจุ๋มจิ๋มเล่นงานหนัก คล้าวแทบทำอะไรฝ่ายนั้นไม่ได้เลย ถูกหมัดจุ๋มจิ๋มเสยเข้าปลายคางจนร่วงกลางอากาศ กรรมการนับถึงแปด โชคดีที่ระฆังหมดยกช่วยไว้
คอนไปที่มุมบอกลูกว่าไม่ไหวก็เลิกเสีย คล้าวยังบอกแม่ว่า
"ไหวจ้ะแม่ หนูยังไหว ยังไงคืนนี้หนูก็เอาเงินรางวัลมาให้แม่ให้ได้"
สายใจให้กำลังใจคล้าวว่าอดทนอีกนิดเดียว อีกยกเดียวเท่านั้น
ยกสุดท้าย คล้าวก็ยังถูกจุ๋มจิ๋มเล่นงานจนสะบักสะบอม ถูกกรรมการนับจนถึงหก!
ทองกวาวกับบุปผามาถึงพอดี ทองกวาวส่งเสียงเชียร์ คล้าว ตะโกนบอกคล้าวว่าอย่ายอมแพ้ พอคล้าวหันไปเห็น ทองกวาวก็เกิดมีกำลังใจขึ้นมา พลังมาจากไหนไม่รู้มากมายจนลุกพรวดขึ้นมาอย่างแข็งแรงพร้อม
ชกต่อเต็มที่ ลุยจุ๋มจิ๋มรัวหมัดใส่จนฝ่ายนั้นงงแล้วตามเผด็จศึกด้วยจระเข้ฟาดหางจนจุ๋มจิ๋มร่วงไม่เป็นท่า
กรรมการชูมือคล้าวเป็นฝ่ายชนะ ท่ามกลางความดีใจสุดขีดของคอน ทองกวาว และพวกนักดนตรีทั้งหลาย
ตี๋บอกว่าที่คล้าวชนะครั้งนี้เพราะได้กำลังใจจากทองกวาว แท้ๆ ทำให้สายใจน้อยใจที่ตนเชียร์เสียเสียงแหบแห้งไม่มีใครพูดถึงเลยเดินหนีไปอย่างน้อยใจ มีน้อยเดินตามต้อยๆไปตามเคย
แต่ชื่นมื่นกันไม่ทันไร ก้อน ทับทิม และเพชรก็เข้ามา บรรยากาศตึงเครียดทันที ก้อนกับทับทิมดุด่าทองกวาวที่ขัดคำสั่งทำให้พวกตนเสียหน้าเสื่อมเสีย สั่งให้กลับเดี๋ยวนี้ถ้ายังเห็นแก่หน้าพ่อแม่อยู่ แล้วก้อนก็เข้าดึงทองกวาวและทับทิมดึงบุปผาลากกลับไป
ooooooo
สายใจตะบึงตะบอนกลับไปที่รถสาลี่ขายบัวลอยไข่หวาน โดยมีน้อยตามไปหงอยๆ ถูกสายใจตวาดไล่ ก็ไม่ยอมไป จนดวงใจบอกพี่สาวที่ยังลุ่มหลงคล้าวอยู่ว่า
"พี่สายใจ คนเราต่างจิตต่างใจนะ เขาไม่ได้รักพี่จะไปบังคับให้เขารักได้ยังไง"
"คนอย่างอีสายใจ ไม่มีวันยอมแพ้ง่ายๆหรอกโว้ย สักวันข้าจะทำให้พี่คล้าวรักข้าให้ได้เอ็งคอยดูก็แล้วกัน"
ooooooo
ก้อนกลับไปกระชากผ้าที่หมึกคลุมโปงนอนสั่นอยู่ จนเพชรเอาผ้าขาวที่บุปผาคลุมเป็นผีหลอกหมึกมาให้ดู ก้อนจึงรู้แผนของทองกวาวกับบุปผา
ทับทิมพูดอย่างรับไม่ได้ว่าไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทองกวาวไปรักผู้ชายจนๆอย่างคล้าวเข้าไปได้ยังไง เพชรรีบสนับสนุน ยุว่า เจิดลูกชายลุงจอมดีกว่าเป็นไหนๆ หล่อกว่ารวยกว่า บ่นว่าทองกวาวช่างตาถั่วเสียจริงๆ
"ความรักไม่ได้ดูกันที่รวยหรือจนนี่จ๊ะแม่" ทองกวาวแย้ง
แต่ทั้งก้อนและทับทิมเห็นว่าสำคัญ ทับทิมย้ำว่า ถ้าเทียบเจิดกับคล้าว เจิดดีกว่าตั้งหลายขุม หล่อกว่าราศีดีกว่าแถมฐานะถึงจะด้อยกว่าเรานิดหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าคล้าวเยอะ ยุก้อนว่าแบบนี้แล้วทำไมเราไม่เอาคนอย่างเจิดมาเป็นเขยล่ะ
"เออ...จริงด้วยว่ะ" ก้อนเห็นพ้องด้วยทันที
ooooooo
ส่วนทองกวาวกับบุปผา พอเข้าห้องก็กลับสู่ความเป็นตัวเอง ทองกวาวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับชัยชนะของคล้าว จนบุปผาเตือนว่า พรุ่งนี้คล้าวคงกลายเป็นพระเอกเนื้อหอมที่สาวๆมารุมล้อมจีบ ทองกวาวไม่กลัวหรือ
"ไม่เห็นจะต้องกลัวเลย ทองกวาวเชื่อใจพี่คล้าวอยู่ แล้วว่าไม่มีวันวอกแวกไปมองใครหรอก บุปผาน่ะแหละระวังพี่แว่นเอาไว้ให้ดีเถอะ"
แค่นั้นเอง บุปผาก็ตาโตคาดคั้นถามทองกวาวว่าได้ข่าวอะไรมา แต่แล้วก็ทำเป็นไม่แคร์ ทองกวาวถามว่าไม่หึงหรือ
"ใครว่า ถ้าจับได้แม่จะข่วนควักลูกตาออกมาเลยต่างหาก" บุปผาทำหน้าเหี้ยมจนทองกวาวหัวเราะ "ความจริงถ้าลุงแกไม่เสียพนันแกคงเห็นพี่คล้าวเป็นคนเก่งขึ้นมาบ้างก็ได้นะทองกวาวนะ"
"ฮื่อ...แต่สักวันเถอะ พ่อแกคงเห็นเองว่า ความเป็นคนดีสำคัญกว่าความเป็นคนรวยขนาดไหน"
ทองกวาวพูดอย่างเชื่อมั่นในความรักของตนที่มีต่อคล้าวที่เป็นคนดี
ooooooo
เวลาเดียวกัน คล้าวกราบพระหัวนอนเสร็จก็นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว จนคอนเข้ามาถามว่ายังไม่หลับหรือพรุ่งนี้คงระบมไปทั้งตัวแน่ๆ คล้าวพูดอย่างมีความสุข ว่าไม่กี่วันก็หายเหนื่อยแค่กายแต่ใจยังสู้
คล้าวบอกแม่ว่าพรุ่งนี้จะตื่นไปช้อนปลาซิวปลาสร้อย เอามาหมักปลาร้าปลาจ่อมเหลือกินก็จะเอาไปขาย คอนถามว่าไม่เหนื่อยบ้างหรือ
"ไม่เหนื่อยหรอกจ้ะแม่ ยังไงหนูก็ต้องหาเลี้ยงแม่ ให้สบายไม่ต้องทนเหนื่อยให้ได้จ้ะ แม่เหนื่อยเพื่อลูกมามากแล้ว แล้วอีกอย่าง หนูต้องเก็บตังค์เอาไว้ไปขอลูกสะใภ้ให้แม่ด้วยไงจ๊ะ ไม่รู้ว่าอาก้อนแกจะเรียกสินสอดสักเท่าไหร่นะจ๊ะแม่...ถ้าแกให้ผ่อนส่งได้เป็นงวดๆก็คงจะดีหรอก"
พูดแล้วคล้าวก็หัวเราะขำมุกของตัวเอง ส่วนคอนฟังลูกแล้วได้แต่ยิ้มแห้งๆ กับความรักของลูกที่ตัวเองเฝ้าดูอย่างเป็นห่วงอยู่ตลอดมา...
ooooooo
รุ่งขึ้น จอม เจิด กับสมุนก็พากันไปที่บ้านคล้าว กับคอนเก็บดอกเบี้ยไปสามร้อยครบถ้วนซ้ำยังเย้ยคล้าวว่าดวงคนเราไม่ได้ดีเสมอไปหรอก เมื่อคืนชนะไปฝีมือก็งั้นๆอยู่ที่ดวงมากกว่า
"ฉันเองก็ไม่ได้เอาชีวิตไปผูกไว้กับดวงหรอกน้าจอม แต่ฉันเชื่อว่าคนเราในเมื่อคิดดีทำแต่สิ่งดีๆก็ย่อมจะได้รับสิ่งดีๆตอบแทนเสมอ"
เจิดฟ้องว่าคล้าวสอนพ่อ จอมไม่ถือสาบอกคล้าวว่าคิดดีไปเถิด อาทิตย์หน้าจะมาเก็บดอกอีกดูซิว่าคิดดีทำดีที่ว่าจะช่วยได้จริงหรือเปล่า ว่าแล้วกลับไปอย่างยิ่งใหญ่
ระหว่างทางเจอดวงใจมาเก็บผัก เจิดที่ขี่มอเตอร์ไซค์นำขบวนรี่เข้าประกบดวงใจทันทีพูดจาแทะโลม ถูกดวงใจด่าก็ไม่สลด ถูกจอมผู้เป็นพ่อเอ็ดว่าจะอะไรกันนักหนาตนจะรีบไปธุระ ไล่ดวงใจจะไปไหนก็รีบไป มาต่อปากต่อคำกันอยู่ได้
"ฉันเองก็ไม่อยากจะเสวนากับลูกชายของอาจอมนัก หรอก มีเวลาอาจอมก็อบรมสั่งสอนมันบ้างก็ดีว่าไอ้การเกะกะระรานชาวบ้านน่ะลูกผู้ชายเขาไม่ทำกันหรอก"
เจิดฟ้องพ่อว่าดวงใจด่าตน เลยถูกจอมย้อนถามว่า
แล้วมันไม่จริงหรือ บอกเจิดว่าถ้าจะหาเมียสักคนหัดเลือกที่มันอยู่ในโอวาทหน่อยไม่ใช่แว้ดๆใส่อย่างนี้ เจิดถามว่าแบบนั้นมีด้วยหรือ จอมบอกว่าทำไมจะไม่มี ก็ลูกสาวของก้อนกับทับทิมไง
แล้วสองพ่อลูกก็บ่ายหน้าไปที่บ้านก้อน พอมาถึงก็ถามว่าทองกวาวหายไปไหน ทับทิมบอกว่าสอยผ้าอยู่หลังบ้าน ก้อนจะให้หมึกไปตามทองกวาวมา จอมบอกว่าไม่ต้อง แล้วเจรจาเข้าเรื่องทันที
"ที่พี่ว่าไม่เป็นไรน่ะ เพราะลูกชายพี่มันอยากจะคุยกับลูกสาวน้องก้อนเป็นส่วนตัว ถ้าน้องก้อนกับแม่ทับทิมไม่รังเกียจก็ให้เจ้าเจิดมัน..."
พูดแค่นั้นก็เป็นที่เข้าใจกัน จอมรุกอีกขั้นถามว่าก้อนกับทับทิมจะอนุญาตไหม ทั้งสองรีบเชิญตามสบายกระทั่งให้ถือว่าบ้านนี้เป็นบ้านของตัวเองก็แล้วกัน จอมเลยลุ้นให้เจิด ไปหาทองกวาวที่หลังบ้าน
เจิดเตรียมไปแทะโลมเต็มที่ เจอบุปผาออกมารับหน้าถูกบุปผาห้าวใส่เสียจนตีหน้าไม่ถูกเข้าหน้าไม่ติด
ooooooo
ส่วนจอมอยู่บนบ้านคุยกับก้อนและทับทิม ต่างเสกสรรปั้นแต่งเรื่องมาเล่ากันเสียจนเป็นปี่เป็นขลุ่ย โดยจอมบอกว่าเมื่อคืนเจิดฝันเห็นทองกวาวไปหา
ตื่นขึ้นมายังเพ้อไม่หาย ส่วนทับทิมก็เล่าว่าทองกวาวฝันว่าถูกงูใหญ่รัดงูตัวนั้นหน้าตาเหมือนเจิดไม่มีผิด
พอเห็นก้อนกับจอมทำหน้าปูเลี่ยนๆ ทับทิมก็สรุปรวบรัดว่า
"มันคงเป็นเรื่องของบุพเพสันนิวาสน่ะพ่อจอม เด็กๆคงทำบุญร่วมกันมาแต่ชาติปางไหนก็ไม่รู้ ชาตินี้ถึงได้มาเจอกันอย่างนี้"
คุยกันเป็นตุเป็นตะเป็นปี่เป็นขลุ่ยแล้วพากันไปหลังบ้าน ทับทิมบอกทองกวาวว่าวันนี้มีแขกมากินข้าวบ้านเรา บุปผาถามว่าบ้านเขาไม่มีกินหรือถึงต้องมากินบ้านเรา เลยถูกทับทิมดุยิ้มๆว่าจอมกับเจิดอุตส่าห์มาเที่ยวบ้านเรารักษามารยาทหน่อย
ทับทิมสั่งทองกวาวกับบุปผาให้ช่วยกันทำกับข้าวสักห้าหกอย่างและให้แสดงฝีมือสุดฤทธิ์สุดเดชไปเลยแขกจะได้ ประทับใจ
บุปผาตอบรับอย่างหนักแน่นแววตาเจ้าเล่ห์ ทองกวาวบอกว่าในครัวไม่มีผักปลาเลย ทับทิมบอกให้ไปเก็บเอา ทองกวาวรับคำแล้วชวนบุปผาลงไปที่สวนหลังบ้าน
บุปผาดูอาการของจอม เจิดและทับทิมแล้วเดาได้ว่ามาเรื่องอะไรกัน บอกทองกวาวว่าทับทิมคงอยากได้เจิดเป็นลูกเขยจนตัวสั่น
"ช่างแกเถอะ พ่อกับแม่แกก็รู้นี่นาว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก คนอย่างไอ้เจิดคบเป็นเพื่อนยังไม่ได้เลย" ทองกวาวพูดอย่างมั่นใจ บุปผาถามว่าเกิดแกบังคับขึ้นมาล่ะ "ไม่มีใครบังคับทองกวาวได้หรอก เพราะยังไงทองกวาวก็รักพี่คล้าวคนเดียว"
เดินๆดูแล้ว บุปผาเสนอว่ารอบบ้านเราไม่มีอะไรเลยไปหาเก็บไกลหน่อยถ้ารอกินไม่ไหวก็ช่วยไม่ได้
ooooooo
ทองกวาวกับบุปผาไปเจอพวกแว่นกับตี๋และไข่นั่งตกปลาอยู่เลยแวะหยอกแหย่กันประสาคนรัก ทองกวาวเดินไปเจอคล้าวกำลังสุ่มปลา คล้าวได้ปลาช่อนตัวโต พอรู้ว่าทองกวาวมาหาของไปทำกับข้าวก็ยกให้ ทองกวาวรับมาแต่ขอปล่อยคืนน้ำไป บอกคล้าวว่าถ้าบุญกุศลครั้งนี้เกิดขึ้นจริงก็ขอยกให้คล้าวทั้งหมด
เมื่อคนรักเจอกันเวลาผ่านไปเร็วจนไม่น่าเชื่อ ส่วนพวกที่บ้านก็รออาหารกันจนหมดเรื่องจะคุย หมึกกับเพชรเลยออกไปตามคล้าวพาทองกวาวขี่ไอ้ฉ่ำจะพามาส่งใกล้ๆ ส่วนแว่นก็ให้บุปผาขี่อีแฉะมาเหมือนกัน พอมาเจอกันต่างก็อุ้มคนของตัวลงจากหลังควาย
เพชรกับหมึกมาเห็นเข้าพอดีพากันหลบแอบดู จังหวะนั้นเองสายใจมาเห็นเข้าลงเพชรหึงพุ่งปรี๊ดทันที ปรี่เข้าไปจะตบทองกวาวถูกคล้าวขวางไว้บอกให้ทองกวาวรีบกลับไปเสีย บอกขณะพาทองกวาวห่างออกไปว่า
"พรุ่งนี้พี่จะไปคอยทองกวาวที่เพิงเฝ้านา ทองกวาวมาให้ได้นะจ๊ะ"
พอกลับมาหาสายใจ ถูกสายใจต่อว่าคล้าวเลยบอกให้รู้ว่าตลอดเวลามาตนรักสายใจเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น พูดแล้วเดินหนีไป สายใจตามไปอย่างรับไม่ได้
พอคล้าวกลับถึงบ้านเจอคอนหมดสติอยู่หน้าบ้าน
คล้าวรีบประคองแม่เข้าบ้าน สายใจโทษว่าถ้าคล้าวไม่มัวไปวุ่นวายอยู่กับทองกวาว คอนก็ไม่เป็นแบบนี้ ทั้งสองโต้เถียงกันจนคอนถามว่าทะเลาะอะไรกัน
"ไม่มีอะไรจ้ะแม่ แม่นอนพักซะนะ เดี๋ยวหนูจะเช็ดตัว ให้แม่เอง" คล้าวรีบไปดูแลแม่
ooooooo
ส่วนทองกวาวกับบุปผากลับมาถึงบ้านก็เจอทับทิมมายืนตีหน้ายักษ์คอยอยู่ สองสาวรีบเข้าครัวไปทำกับข้าว
พอหุงข้าวเสร็จก็ยกออกไปก่อน บุปผาบอกว่าถ้าหิวรอไม่ไหวก็กินข้าวคลุกน้ำปลาไปพลางก่อน ทับทิมเร่งให้ รีบทำถามว่าแกงจืดเสร็จแล้วไม่ใช่หรือ ทองกวาวบอกว่าเดี๋ยวให้หมึกยกตามไป แล้วสองสาวก็ช่วยกันเทน้ำปลาใส่เสียจนหมดขวด เพื่อให้ได้รสชาติสุดฤทธิ์สุดเดชอย่างที่ทับทิมสั่ง
พอทำอาหารเสร็จยกไปตั้งโต๊ะ ก้อนกับทับทิมคุยอวดฝีมือทำกับข้าวของทองกวาวเรียกให้มานั่งกินด้วยกัน ทองกวาวบอกว่าตนไม่หิวเชิญตามสบาย
พอเปิดอาหารแต่ละอย่างออกดู ทั้งแขกทั้งเจ้าของบ้านก็ตีหน้ากันไม่ถูก เมื่อเจอต้มโคล้งอีโต้ มีอีโต้อยู่ก้นหม้ออันเบ้อเริ่ม ส่วนฉู่ฉี่ก็มีสากกะเบือปริ่มอยู่ก้นหม้อ จอมทำให้เห็นเป็นเรื่องขำๆ หยอกว่าทองกวาวกับบุปผาเข้าใจล้อเล่นจริงๆ
ครั้นกินแกงจืด ปรากฏว่าเค็มจนขม แต่ทุกคนก็ทำเป็นว่าอร่อย ซดกันจนน้ำตาเล็ดเพราะความเค็ม หลังจากส่งแขกแล้ว ทับทิมเล่นงานทองกวาวกับบุปผาที่ทำให้เสียหน้า บุปผาเถียงว่าก็ป้าสั่งให้ทำกันสุดฤทธิ์สุดเดชตนก็ทำตามคำสั่ง
ทับทิมปรามว่าอย่าให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก ทองกวาวอดไม่ได้บอกแม่ว่าขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่แขกของพ่อกับแม่จะมาบ้านเราอีก พูดแล้วพากันเดินเข้าบ้านกับบุปผา
ทับทิมกับก้อนบ่นลูกสาวหลานสาวที่ไม่ได้ดั่งใจ เพชร เลยฟ้องว่าตนไปตามสองคนเห็นกอดกันกลมทั้งคล้าวกับทองกวาว และบุปผากับแว่น ทำเอาทับทิมแทบเป็นลม
ooooooo
คืนนี้คอนไข้ขึ้นสูงจนคล้าวต้องพาส่งสุขศาลาหมอให้นอนพักที่นั่นพรุ่งนี้จะได้ดูอาการอีกที คล้าว จึงนอนเฝ้าแม่อยู่ที่สุขศาลาด้วยความเป็นห่วง
ส่วนที่ลมโชยเกศา แว่น ตี๋ และไข่ กินข้าวกับผัดผักบุ้งกันอย่างเซ็งๆ พอดีน้อยมาทวงเพลงที่แว่นรับปากจะแต่งให้เอาไปร้องจีบสายใจ แว่นบอกว่าแต่งยังไม่เสร็จ ศิลปินอย่างตนถ้าจะมีอารมณ์ทำงานท้องมันต้องอิ่มด้วย แล้วตี๋ก็บอกน้อยว่า
"ถ้าได้ไก่ย่างสักตัวรับรองพรุ่งนี้เช้าเพลงเอ็งเสร็จแน่"
น้อยเลยไปหยิบถุงพลาสติกออกมาเอาเงินให้ไปซื้อไก่ย่างแลกกับเพลงที่จะเอาไปร้องจีบสายใจ ถูกพวกแว่นหลอกกินอีกจนได้
ooooooo
ทับทิมกับก้อนยังโกรธทองกวาวกับบุปผาไม่หาย เช้านี้จะเข้าไปเที่ยวอำเภอกันสามคนโดยหนีบเอาเพชรไปด้วย สั่งหมึกให้เฝ้าทองกวาวกับบุปผาให้ดีอย่าให้ คลาดสายตา ที่สำคัญอย่าให้หนีออกจากบ้านอีก
หมึกรับคำแข็งขันตามเคย พอทับทิม ก้อน และเพชร ออกจากบ้าน ทองกวาวบอกบุปผาว่าพ่อกับแม่คงโกรธเรา
"ช่างเถอะ บุปผาไม่เห็นว่าแกจะโกรธนานเลย ดีซะอีก วันนี้ลุงกับป้าไม่อยู่ ทองกวาวนัดกับพี่คล้าวไว้ไม่ใช่เหรอ"
ทองกวาวยิ้มออกมาตาเป็นประกายอย่างมีความหวัง หมึกเฝ้าดูอยู่ขยับเข้าพูดดักคอว่า
"พี่ทองกวาว พี่บุปผาคิดอะไรกันอยู่ หมึกรู้นะ ลุงก้อน สั่งเอาไว้ว่า หมึกต้องเฝ้าพี่ทองกวาว พี่บุปผาเอาไว้ไม่ให้คลาดสายตา คราวนี้หมึกไม่ยอมโง่ให้พี่ทองกวาว พี่บุปผาหลอกได้อีกแล้วล่ะจ้ะ"
ทองกวาวกับบุปผาต่างนิ่งไปกับความเข้มงวดของหมึก
ooooooo
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น